Op de Citadel groeit gras, veel gras. Om ecologische en economische reden word het merendeel van dit gras begrazen door oa, schapen, geiten en damherten.
Deze dieren kan u natuurlijk vrij bezichtigen tijdens uw bezoek.

De geiten lopen vrij rond dus deze kan u zelfs tegen komen tijdens een partijtje paintball.
De schapen zal u vooral vinden op de Bunkers nabij het Bastion van Keizer Karel V.
De Damherten lopen dan weer rond in de douve Imperial ( waar vroeger de everzwijnen verbleven)

Hamdi onze imker echter heeft een plekje gevonden voor zijn donkere bijen. In la lunette de Berlaymont.

De Europese donkere bij (Apis mellifera mellifera) is een ondersoort van de honingbij (Apis mellifera), die van oorsprong in de gematigde streken ten noorden van de Alpen tot in Midden-Scandinavië en van Ierland tot aan de Oeral voorkomt
De Europese donkere bij verschilt van andere ondersoorten niet alleen door zijn donkere kleur maar ook door zijn relatief dunne viltbandjes tussen de achterlijfsegmenten. Als aanpassing aan de Midden- en Noord-Europese klimaten vliegt Apis mellifera mellifera al bij relatief lage temperatuur. Daarnaast is de soort winterhard en leven de werksters relatief lang. De bij staat bekend als zachtaardig.
De Europese donkere bij is een bedreigde ondersoort omdat afstammelingen van de hier oorspronkelijk voorkomende populaties vaak hybriden
De laatste jaren is de belangstelling voor de Europese donkere bij gestegen. De bij wordt gezien als een mogelijke bron van een genetische sleutel tot het verhogen van de resistentie van honingbijen in het algemeen tegen verschillende ziekten en parasieten.

Het damhert (Dama dama) is een soort hert. Tussen de ijstijden leefden de damherten onder andere tot in West-Europa, maar de laatste ijstijd heeft de dieren naar Klein-Azië verdreven. De Romeinen brachten de soort weer met zich mee en verspreidden het dier door het gehele Romeinse Rijk. Tegenwoordig komt het op alle continenten behalve Antarctica voor. Het damhert is de soort die het vaakst gehouden wordt in hertenkampen.

Ardense voskop

Eeuwenlang bevolkten voskleurige schapen de Ardense weilanden. De huidige Ardense voskop stamt af van de Ardense schapen die vroeger door kooplui werden meegebracht om op de betere Vlaamse weiden te worden vetgemest. Lokale herders uit Klein-Brabant (= streek rond Bornem) hebben dit schaap aangehouden voor het fokken van Paaslammeren. Uit deze restpopulaties werd de Ardense voskop terug gefokt en geselecteerd.
Het is een schaap dat zich thuis voelt in ruige omstandigheden. Voskoppen kunnen zowel tegen droogte als tegen nattigheid en koude. Ze kunnen perfect buiten overwinteren onder de beschutting van bomen en struiken.
De Ardense voskop is een schaap van gemiddelde grootte met een robuuste en statige indruk. Het is een vinnig dier, wantrouwend tegenover vreemden. De kop en de poten zijn vosbruin, de wol is lichtbruin zonder vlekken. Deze schapen hebben een goed slachtrendement en produceren vlees van uitstekende kwaliteit en smaak.